Od dziecka nie ufałem tym, którzy poganiają zegary.

 Z czasem miłość zmienia się: staje się bardziej miękka, bardziej rozciągliwa, prawie przezroczysta.
Czasami sprawia wrażenie waty, a potem jest znowu jak szkło.

 Jeśli ci nie zależy, strach chyba może się pocałować w dupsko.

 Moim prawdziwym obowiązki jest ocalić własne marzenia.

 ,,Nauczyliśmy się fruwać niczym ptaki na niebie, pływać jak ryby w morzach, ale nie nauczyliśmy się tej prostej sztuki, by żyć ze sobą jak bracia."

 ...wolałam raczej skrywać ból pod osłoną ciętych ripost.

 Spadające gwiazdy były łzami na policzkach nieba.

 Przeciętny człowiek, pomyślał, zjada przez pomyłkę czterysta trzydzieści insektów rocznie.

 Życie jest jak nudna sztuka teatralna - kończy się zaśnięciem.

 Myślenie nie jest nieodzowną funkcją człowieka. Komplikuje życie.

 Bo podobno ci, którzy zapominają o przeszłości, są skazani na popełnianie tych samych błędów.