Samotność byłaby pustym słowem, gdybyśmy nie umieli kogoś do niej ...

 ...czasem wydaje mi się, że mieszkają we mnie dwie zupełnie różne osoby i w każdej chwili mogę rozpaść się na pół.

 Niektórzy mają dwie kochające mamy, a inni chcieliby mieć przynajmniej jedną.

 Utrata choćby mizernego promyka nadziei jest gorsza od całkowitego jej braku.

 Jeżeli sami nie nadamy rzeczom jakiegoś charakteru, utoniemy w tej nijakości.

 Czy nędzna rzeczywistość nie jest lepsza od najbardziej interesującej iluzji?

 Kiedy człowiek spogląda w otchłań, otchłań nie powinna do niego machać.

 Pieniądze wcale nie są najważniejsze, ale pod warunkiem, że się je ma.

 Uśmiech to bodaj najkrótsza droga do drugiego człowieka.

 Po to są właśnie najlepsi przyjaciele.
Tak właśnie postępują.
Pilnują, żebyś nie spadł w przepaść.

 Jak spodziewać się rozmowy od serca z kimś, kto serca nie ma?