A droga wiedzie w przód i w przód
Choć zaczęła się tuż za progiem –
I w dal przede mną mknie na wschód,
A ja wciąż za nią – tak jak mogę…
Skorymi stopy za nią w ślad –
Aż w szerszą się rozpłynie drogę,
Gdzie strumień licznych dróg już wpadł…
A potem dokąd? – rzec nie mogę.
Co ja mam w kieszeni?
Pisarz - to sędzia czasu. Dziennikarz, publicysta - to tylko pomagier polityka.
Lis pierwszy wyczuje swoją norę.
W końcu to nie zmiany
łamią człowiekowi serce, tylko to, co dobrze znane.
Śmiech kobiety, zapach dziecka, przyrządzanie kawy - oto różne smaki i zapachy miłości.
W ciemności człowiek zanika.
Czas robi za ciałem to samo co głupota z duszą.
Ból jest święty i należy go uszanować milczeniem i samotnością.
Przestań na siłę próbować być kimś kim nie jesteś.
Pogubiłem się już w liczbie rozczarowań.
