Wie się tylko tyle, ile ktoś ci pozwoli.

 Gdy rozważasz motywy działania człowieka, nie zapominaj, że nie wolno ci go mierzyć własną miarą.

 Dziecino, nawet twoje najlepsze wspomnienia z czasem zblakną jak atrament.

 Jej ciche „dzień dobry” zabrzmiało jak „przepraszam, że żyję”.

 Nie strać momentu, w którym jesteś.
Wyciągnij z niego to, co jest do wyciągnięcia.

 Zastanawiałam się, czy wie, jak bardzo potrafi mnie uszczęśliwić, choć tak bałam się przyszłości.

 Zwyczajny człowiek. Okrutny, głupi, mściwy. Jak wszyscy.

 Gdyby była meblem, to jakim? Lampką do czytania, odparła.

 Boże, proszę, tylko nie to. Tylko nie kolejny dzień.

 Przyszłość nigdy nie jest taka, jakiej się spodziewamy. Właśnie dlatego jest tak cholernie ekscytująca.

 Nie można ciągle dostawać od życia, niczego w zamian nie tracąc.