Szczęście domaga się krótkich zdań.

 Choroba to cena, jaką dusza płaci za zajmowanie ciała, jak lokator płaci czynsz za mieszkanie, w którym żyje.

 Kupiła bilet. Kiedy światła pociągu ukazały się w tunelu, skoczyła.

 Kładę się teraz do snu, na trochę dłużej niż zwykle. Naz­wijmy to wiecznością.

 Najbogatsze w piękno jest życie pięknie przeżyte. Ono jest największym arcydziełem sztuki.

 Głos kobiety spływa do serca i porusza w nim wszystkie tkliwe uczucia.

 Powiązania mogą być niewidoczne, ale zawsze gdzieś są, ukryte pod powierzchnią zjawisk.

 W życiu potrzebna jest miłość, bez niej jest wielka pustka, która dusi, zabija, męczy.

 Poddaję się zdarzeniom, ale nie działam. Egzystuję, ale nie można powiedzieć, że żyję.

 Zrobię ci z d... jesień średniowiecza!

 Cierpienie jest na pewno rodzajem sensu. Bezsens przecież nie boli. Bezsens jest obojętnością.