,,Wolę żeby nienawidzili mnie za to kim jestem, niż kochali ...

 Przeze mnie droga w miasto utrapienia...

 Wiem o tej potrzebie... Naród ginie, dlaczego? Aby wieszcz narodu miał treść do poematu. (...)Hymn anioła w wieszcza się przelewa, zaśpiewał, naród ginie, bo poeta śpiewa.

 Dzieła sztuki wywodzą się z nieskończonej samotności.

 Mieć kogoś, kto by mnie rozumiał - oto moja jedyna potrzeba życiowa.

 Przejść przez piekło to jedno, ale czy chcesz posiąść je na własność?

 Nic tak nie osłania, jak mówienie o sobie źle, zwłaszcza jeśli się potrafi ubrać to wszystko w ładne formułki.

 Oni umierają z miłości... czyż jest coś piękniejszego niż umrzeć z miłości?

 Złość uwalnia od strachu.

 Na skutek klęsk i nieszczęść, które na mnie spadły, zostałam wiedźmą.

 Im wrażliwszy się stajesz, tym bardziej poszerza się twoje życie.