Należę do mojej ukochanej, a moja ukochana należy do mnie.

 Posępne miejsca wymagają radości, nie powagi.

 - Boga nie ma - odrzekła spokojnie. - Niebo jest puste. - A potem dodała: - Miłość jest naszą religią, w nią musimy wierzyć.

 Nie można rozłączyć tego, co jest jednością.

 Bo jak długo można tęsknić za człowiekiem, o którym wiesz, że już nigdy do ciebie nie wróci?

 – Co ty ze mną robisz? – spytał wrony.
Uczę cię latać.
– Ja nie potrafię latać!
Właśnie teraz lecisz.
– Ja spadam!
Każdy lot zaczyna się spadaniem.

 ...coś się w niej zmieniło, zmieniło i zmieniało nadal.

 Przez kilka potwornych sekund myślałem, że już nigdy cię nie zobaczę.

 Co przeżyć jeszcze raz, a czego nie powtarzać, to Ty wyznaczasz granice, której nie przekraczasz.

 Trzeba być cierpliwym,
a wszystko się zmieni na lepsze.

 
Na świecie bowiem ma się do wyboru tylko samotność lub pospolitość.