Z ludźmi jest jak z książkami, dopóki ich nie otworzysz, ...

 Każdy z poranków świata przychodzi raz tylko, wszystkie mijają bezpowrotnie.

 Bo to, czego nie robią przywódcy, mogą uczynić zwykli ludzie.

 Świat przetrwał jakoś nazizm, bomby atomowe i muzykę współczesną.

 Uczucia są niekiedy tak nieśmiałe, że można je wyczuć czubkiem języka.

 Kto nie umie w potrzebie rozstać się ze skarbem, jest jak niewolnik w pętach.

 Udajemy kogoś innego, próbujemy nabierać samych siebie.

 Tęsknota za tobą zniszczy mnie jak rak.

 Miłość nie stoi w miejscu, nie czeka jak kamień; trzeba ją stworzyć, jak chleb, przez cały czas trzeba ją stwarzać na nowo.

 [...] pisarze są jedynymi ludźmi, którzy mogą zrobić coś z tym światem.

 Aby poznać siebie, trzeba się wystawiać na próbę. Tylko tak może się przekonać każdy, na co go stać.