(...) w szkole, kiedy znajdujemy sobie przyjaciół, jesteśmy jeszcze niedojrzali ...

 W oczach tkwi siła duszy.

 Jeśli wybuchnie wojna, będziemy walczyć. Ja będę walczyć. Nigdy więcej nie zrezygnuję z własnego domu.

 Metaforyczny ciężar spadł mu z alegorycznego serca.

 Miłość i przyjaźń. To one czynią z nas ludzi, którymi jesteśmy. A jeśli pozwolimy, potrafią nas również zmienić.

 Ten, kto raz nie złamie w sobie tchórzostwa, będzie umierał
ze strachu do końca swoich dni.

 Kiedy się kogoś kocha, jest się gotowym na wszystko, aby tylko zatrzymać tę osobę przy sobie.

 Sumienie dąży do dobra, wystarczy go posłuchać.

 Nie można przeżyć na nowo czasu, który się już raz przeżyło.

 Nadmiar smutku się śmieje. Nadmiar radości płacze.

 Walka ciała z duchem to jedna z największych tragedii naszego życia.