Do sukcesy nie ma żadnej windy. Trzeba iść po schodach.

 Naprawdę mnie dziwi, że wolisz zrezygnować z walki o coś fajnego, o coś dobrego, tylko dlatego, że może się nie udać. No oczywiście, że może się nie udać – też mi wielkie odkrycie. Każdego dnia wiele rzeczy może się nie udać. Ot, nie przymierzając, możemy z rana wpaść pod samochód. Możemy? No możemy i to bardzo realne zagrożenie. Tylko czy z tego powodu siedzimy w domu i się zamartwiamy? Czy może jednak podejmujemy to ryzyko i jednak z tego domu wychodzimy?

 Czasem to, co wydaje się być porażką jest początkiem sukcesu.

 Wiesz dlaczego daję radę? Bo liczę tylko na siebie.

 Gdy jesteśmy w pełni obecni, mamy dostęp do naszej największej mocy. Kiedy jesteśmy zrelaksowani, jesteśmy najbardziej inteligentni, najbardziej empatyczni, najodważniejszy, najbardziej kreatywni. To jest nasza supermoc.

 Musisz być gotów zrobić te rzeczy, których inni nie chcą robić, aby mieć te rzeczy, które inni nie będą mieć.

 Jeśli nie starasz się przełamywać barier, pewnego dnia to one skutecznie przyprą cię do muru.

 Jeśli nie widzisz przed sobą żadnej drogi, stwórz własną.

 Zanim coś osiągniesz, musisz czegoś od siebie oczekiwać.

 Nie marnuj swojego życia na to, by zaimponować innym ludziom. Po prostu rób to co kochasz i kochaj to co robisz.

 Za każdym razem kiedy startuję mam cel – żeby biec szybciej niż kiedykolwiek wcześniej.