Kiedy w styczniu lato, w ...

 Natura! jesteśmy otoczeni i przesiąknięci nią. Nie może nas ona opuścić. Nie zna ona zewnętrzności. Wszędzie jest pełna cudów, wszędzie jest tajemnicza i zaczarowana.

 Gdy na Nowy Rok pluta, ze żniwem też będzie pokuta.

 I chodzą ludzie podziwiać szczyty gór i wzdęte fale morza, i szerokie nurty rzek, i przestwór oceanu, i kręgi gwiezdne, a siebie zaniedbują.

 W lutym, gdy zagrzmi od wschodniego boku,burze i wiatry częste są w tym roku.

 Marzec, czy słoneczny, czy płaczliwy, listopada obraz żywy.

 Drzewo, które skrzypi, dłużej w lesie stoi.

 Natura nie ma pośpiechu, a jednak wszystko jest dokonane. Drzewa rosną bez pośpiechu, rzeki płyną bez pośpiechu, a jednak docierają do swojego celu. Natura uczy nas cierpliwości i pokazuje, że wszystko ma swój czas.

 Tryb życia w naturze jest najbardziej naturalny dla człowieka. Wszyscy powinniśmy powrócić do natury, stać się tamtostronnym obywatelem, spać pod gołym niebem, pić wodę ze źródło zwierzęcego pochodzenia, zjeść owoce prosto z ziemi, pozbawić się za kwestiach dotyczących wieku, żyć na łonie natury.

 Zwierzęta są tak miłymi przyjaciółmi! O nic nie pytają i niczego nie krytykują.

 Gdy kogutowi nogi myją - to jego ostatni dzień.