Religia Chrystusa żąda podwalin społecznych: ...

 Nigdy nie zapominaj o tym, że Bóg uczynił z ciebie swego przyjaciela.

 Przyjaciele to ci, którzy są zawsze obok Ciebie, gdy czas jest łatwy, ale prawdziwi przyjaciele to ci, którzy są obok Ciebie nawet gdy czas jest trudny.

 Bardzo powinny być nam podejrzane sądy przyjaciół, kiedy padają na naszą korzyść.

 Przyjaźń to miłość pozbawiona skrzydeł.

 Przyjaźń to wszystko. To drugie ja. Nie trzeba jej tłumaczyć ani też wyjaśniać. Ona jest ona, jak samoistność. Istnieje całe życie, niezależnie od miłości, rozłąki, własności, młodości ani starości. Jest lojalnością do samego końca.

 W przyjaciołach powinniśmy szukać

tego, co w nich najlepsze, i obdarzać
ich tym, co w nas najlepsze. Wtedy
przyjaźń będzie największym skarbem życia.

 Czy prawdziwa przyjaźń to taka, która trwa wiecznie? Może prawdziwa przyjaźń to jest ta, która nie umiera, nawet jeżeli od umiera z nas. Wszystko co ciepłe, bliskie i miłe z czasem się kończy. Sednem jest przetrwać z tą myślą. Na śmierć patrzyć trzeba z optymizmem, bo może to jest początek czegoś nowego.

 O mnie możesz mówić co chcesz, kiedyś się policzymy ale od mojej rodziny, bliskich i przyjaciół WARA!

 Łatwo przestaje się nienawidzić osobę dotąd uznawaną za wroga, z chwila, gdy ta przestaje się jak wróg zachowywać.

 Prawdziwe przyjaźnie są jak dobry wino - im starsze, tym lepsze. W prawdziwym przyjacielu znajdziesz prawdziwą wartość zwierciadła i cień, zawsze wilgotny od łez szczęścia.