Jeśli jakaś dłoń ma miejsce w drugiej dłoni, to właśnie jest przyjaźń.
Nie ma niczego cenniejszego niż przyjaźń. Nie ma na świecie skarbu, który mógłby zastąpić prawdziwego przyjaciela. Przyjaźń to dar, który należy pielęgnować.
Przyjaźń może istnieć tylko wśród ludzi prawych.
Szczęśliwy przyjaciół nie potrzebuje.
Przyjaźń stanowi jeden z najważniejszych składników życia. Przyjacielem jest ten, kto zna wszystkie twoje przewinienia i ciągle cię kocha. Przyjaźń to nie tylko dary, to przede wszystkim dzielenie się sobą.
Wszystkie wielkości świata nie są warte tyle, co dobra przyjaźń.
Powstaje pytanie, czy kiedykolwiek należy przedkładać nowych przyjaciół nad starych.
Żyć i nie mieć przyjaciela to tak, jak być pisarzem i mówić tylko do szuflady.
Dobrze, że nie ma człowieka bez wad, bo taki człowiek nie miałby też przyjaciół.
Dobrą rzeczą jest mieć przyjaciół. Złą, potrzebować ich.
