Wobec pewnych spraw człowiek zawsze zostaje sam.

 Przyzwyczajasz się do człowieka, a on co? Wysiada
na następnym przystanku.

 Miała straszną ochotę powiedzieć mu jak najbanalniejsza z kobiet: nie puszczaj mnie, przytul mnie do siebie, trzymaj mnie, zawładnij mną, bądź silny! Ale to były słowa, których nie mogła i nie umiała wypowiedzieć.

 Milczeniem zablokowaliśmy drogi do siebie. Nikt nie pomyślał o 'objeździe', więc każde z nas wyruszyło w innym kierunku. Do innych dłoni, ramion, ust. Może kiedyś spotkamy się w uczuciowym korku, ale nigdy nie dotrzemy do siebie.

 Bo w pewnym momencie trzeba sobie uświadomić, że niektórzy ludzie pozostają w sercu, ale nie w życiu.

 Będę żyć za życia, bo nie wiem

czy jest sens robić to po śmierci.

 Podołaj trudnościom i zrób to tak, by inny człowiek, patrząc na ciebie, poczuł, że wszystko jest możliwe. Jednak pamiętaj, że pokora jest najważniejsza

  Jeśli na czymś Ci zależy to nie patrz czy inni to zaakceptują.

 Kiedyś i w Twoim życiu pojawi się ktoś, dzięki komu zrozumiesz dlaczego z nikim innym Ci nie wychodziło.

 W samotności człowiek przestaje
się bać czegokolwiek.

 W życiu nie można mieć wszystkiego. Ale można spotkać kogoś, dzięki komu wszystko inne przestanie mieć większe znaczenie.