Śmierć przychodzi równie szybko jak życie.

 Rzadko jednak zaprzątam sobie tym
głowę. Co za różnica, jaka jest prawda, przecież dzięki niej nie zdobędę jedzenia.

 Życie jest kwarantanną na drodze do raju.

 Ostatecznym celem człowieka jest dojść do tego, żeby nigdy nie odczuwać strachu.

 .....mogłabym tu świecić golizną jak latarnia w Kołobrzegu.

 W zasnutym chmurami niebie ktoś powycinał ptaki. Jesień się starzeje.

 (...) głowa boli, a potem ból ustępuje.

 We mnie też cały czas coś pęka, raz za razem.

 Głupiś, Janie, jak chłop ze wsi pod Sandomierzem...

 Przeszłość przeminęła i byłoby nietaktem ją przywoływać.

 Gdy lud nie ma głosu poznaje się to nawet przy śpiewaniu hymnu.