Tyle rzeczy robimy, żeby nie patrzeć w stronę śmierci.

 Czy nie lepiej byłoby, zamiast tępić zło, szerzyć dobro?

 Gdyby każdy tak żyć chciał, czym by Polska była?

 Bogactwo i przywileje wyzwalają w człowieku niemiłe cechy.

 Człowiek wie, co ma, ale nie wie, co dostanie.

 Życie jest jak rower. Aby utrzymać równowagę, musisz się poruszać. Często najtrudniejszym aktom odwagi nie towarzyszy żadna piorunująca fanfara. To raczej te ciche chwile, kiedy patrzymy prawdzie w oczy i decydujemy się ją przyjąć.

 Żyłem jak chciałem
i umrę jak mi się podoba.

 Godzina umarłych, tak to nazywali. Tuż przed świtem. Wtedy umierają ludzie.

 Kto wie ile ukraińskich serc ukryło się pod polski płaszczyk, by ocalić głowę.

 Łatwiej prosić
o wybaczenie niż o pozwolenie.

 Musisz sobie odpuścić. Możesz zachować nienawiść, miłość, a nawet gorycz,
ale musisz skończyć z samooskarżeniami.
To właśnie poczucie winy cię wyniszcza.