Bo w życiu nie chodzi o to, żeby żyć, ale ...

 Życie ludzkie ubiega między wspomnieniem a nadzieją.

 Idź wyprostowany wśród tych co na kolanach ,
wśród odwróconych plecami i obalonych w proch

 Czuwajmy nad tym, by nie stać się klasztorami z czterema gwiazdkami... Niech zawsze będzie gdzieś przynajmniej jedna szyba wybita, którędy mogłaby wejść skarga... By nie zapomnieć o czasie, kiedy dokuczało nam zimno.

 Otwieram oczy i jest tak, jakbym je zamykał.

 To takie dobre uczucie - kochać i być kochaną. Taki banał!

 Ludzie z przypadku uczynili mamidło, którym usprawiedliwiają swą własną głupotę.

 Jestem bardzo niedoskonałym człowiekiem.
Jestem niedoskonały i ciągle mi się coś nie udaje,
ale uczę się na błędach. Postanawiam nigdy
ponownie nie popełniać tych samych, a mimo
to nierzadko je popełniam. Dlaczego? To proste.
Dlatego że jestem głupi i niedoskonały. W takich
przypadkach trochę się do siebie zniechęcam i
postanawiam, że trzeci raz nie popełnię tego
samego błędu. Robię po trochę postępy. Co
prawda po trochu, ale postępy to zawsze postępy.

 Być szczęśliwym, trzeba najprzód odsunąć od siebie strach, potem żyć z umiarem, skromnie, spokojnie, oddając się pracy, którą się kocha, ale bez nadmiernego napięcia.

 (...) dzieciaki, które garną się do sportu, to prawdziwy skarb.

 Mama zawsze w głębi duszy uważała, że wiersz bez rymu nie jest wierszem.