Owinęłam folią bąbelkową brutalną rzeczywistość, jaką przedstawiały słowa.

 Mój ojciec w chwili śmierci był spokojny; to ja szalałam.

 Życie jest tylko przechodnim półcieniem,Nędznym aktorem, który swą rolęPrzez parę godzin wygrawszy na scenieW nicość przepada - powieścią idioty,Głośną, wrzaskliwą, a nic nie znaczącą.

 Wmawiam sobie, że to był tylko zły sen,
i oddycham. Oddycham po to, żeby się upewnić, że jeszcze żyję, ponieważ
to wcale nie wygląda na życie.

 Moje płuca oczyszczały się z jej zapachu.

 Człowiek narodził się, by zdradzać swój los.

 Kto traci energię na myślenie, jak bardzo zaboli go upadek, w zasadzie już spadł.

 Większość ludzi sprzedaje swoją duszę i ze spokojem żyje z zapłaty.

 Każdy ma swoje miejsce, tylko że to miejsce wyznaczamy my!

 W gwałtownej śmierci jest coś fascynującego.

 Jedyną rzeczą której żałuję w swoim
życiu jest to, że nie jestem kimś innym.