Ósma rano w sobotę to jak minus trzecia rano w ...

 Ale gdyby zaczęła wrzeszczeć, jak zdołałaby przestać?

 Jak długo się żyje, nic nie jest ostateczne.

 Człowiek jest kowalem swego losu.

 Nie mieszaj przeszłości z teraźniejszością.

 Historia świata nie jest niczym innym jak biografią wielkich ludzi.

 Jak się nie ma, co się lubi, to się lubi, co się ma.

 Gdy człowiek nie ceni czegoś bardziej od życia, to życie to niewiele jest warte.

 Ból jest aniołem świętym: on przyczynił się więcej do wielkości ludzi, niż wszystkie radości świata.

 Człowiek może wytrzymać tydzień bez picia, dwa tygodnie bez jedzenia,
całe lata bez dachu nad głową,
ale nie może znieść samotności.
To najgorsza udręka, najcięższa tortura.

 Tęsknimy, choć nie mówimy o tym, bo przecież nie ma się czym chwalić. Myślami zbyt często wracamy do przeszłości, w której się zatracamy. Próbujemy żyć na nowo, ale wciąż mamy za sobą niedomknięte rozdziały. Nieraz już na starcie tracimy to, co mamy. Boimy się ryzyka i nie ryzykujemy. Chcemy walczyć, ale nie do końca potrafimy. Jesteśmy silni, choć tak często zbyt słabi. Niszczymy to, co kochamy, kochamy to, co niszczymy. Gubimy się, ciągle się gubimy, upadamy, przegrywamy, rozpadamy się wewnętrznie, płaczemy, śmiejemy i znów gubimy... Zdobywamy szczyty, chwilę później je tracimy. Nie wiemy jak żyć, nie wiemy komu ufać i coraz częściej brakuje nam siły. Jednak mimo wszystko nie poddajemy się, nigdy tego nie zrobimy.