Niepowodzenie w kwestii umierania jest zawsze godne pochwały.

 Gra się takimi kartami, jakie się ma, nawet jeśli są kiepskie.

 Człowiek może przywyknąć do wszystkiego, nawet do zabijania.

 Ludzie naprawdę okazali się "aż tak głupi". Wojna wybuchła naprawdę.

 Powinno się być jak chleb,który dla wszystkich leży na stole,z którego każdy może kęs sobie ukroić,nakarmić się, jeżeli jest głodny.

 Z naszym wizerunkiem odżywa nasza psyche.

 Tylko ludzi trudno byłoby mi oddać.

 Wiesz co się robi, jak życie dołuje?
Mówi się trudno i płynie się dalej.

 Każdy umiera w samotności.

 Życie jest zbyt ciężkie,żeby przykładać do niego wagę.

 Jak przekleństw wiązanki bywają poranki.