Przychodzą takie momenty, że żaden wulgaryzm nie jest w stanie ...

 Czasami trzeba zrobić coś, co nie jest moralne, lecz wiemy, że jest właściwe.

 Można oddychać, jeść, pić i czuć uderzenia własnego serca, a mimo to być martwym.

 Ludzie gromadzą obrazy, wydaje im się, że wchodzą w ich posiadanie, i tylko to się liczy.

 Cóż to za diabelska zabawa: życie!

 Istnieją dwa rodzaje rozczarowań w życiu:1. Nie dostawać wszystkiego, czego się chce2. Otrzymywać wszystko, czego się zapragnie.

 Wielkie okrucieństwo nie usprawiedliwia wszakże i nie unieważnia mniejszego.

 Trzeba żyć i cieszyć się, i płakać, i przeklinać, i diabli jeszcze wiedzą, co robić, ale nie wolno wspominać.

 Brak zrozumienia i brak troski to dwie różne rzeczy.

 Tęsknimy, choć nie mówimy o tym, bo przecież nie ma się czym chwalić. Myślami zbyt często wracamy do przeszłości, w której się zatracamy. Próbujemy żyć na nowo, ale wciąż mamy za sobą niedomknięte rozdziały. Nieraz już na starcie tracimy to, co mamy. Boimy się ryzyka i nie ryzykujemy. Chcemy walczyć, ale nie do końca potrafimy. Jesteśmy silni, choć tak często zbyt słabi. Niszczymy to, co kochamy, kochamy to, co niszczymy. Gubimy się, ciągle się gubimy, upadamy, przegrywamy, rozpadamy się wewnętrznie, płaczemy, śmiejemy i znów gubimy... Zdobywamy szczyty, chwilę później je tracimy. Nie wiemy jak żyć, nie wiemy komu ufać i coraz częściej brakuje nam siły. Jednak mimo wszystko nie poddajemy się, nigdy tego nie zrobimy.

 Jasnej twarzy namiestniczki nigdy nie przesłoniła chmura zamyślenia.