Ufam. Płaczę. Przebaczam i to mnie niszczy.

 Jak wojna, to na wszystkich frontach, jak pokój, to w suterenie.

 Jeśli gdzieś Żyd się ukrywa i przychodzą niemieccy żandarmi, pytając, czy tu
Żyd jaki nie mieszka – któż z resztką sumienia mógłby powiedzieć, że w imię szlachetnej zasady nie-kłamania trzeba wydać człowieka katom na pewną śmierć?

 Moje płuca oczyszczały się z jej zapachu.

 Nasze błędy wracają do nas po latach jak bumerang.

 Konfrontacja marzenia z rzeczywistością wypadała zawsze na korzyść marzenia.

 Może gdybyś mi pozwolił odetchnąć chociaż przez chwilę, nie musiałabym uciekać!

 To ty jesteś swoim życiem i ono toczy się tam, gdzie przebywasz.

 Nie ma większego ślepca nad tego, który nie chce zobaczyć.

 Życie ciągle odwraca naszą uwagę:nawet nie mamy czasu zorientować się od czego.

 Śmierć sumienia nie ma, ale ma poczucie formy; jeżeli nie musi, to się nie czepia.