Myślę, że najwspanialsze wspomnienia związane są z najbardziej nieprawdopodobnymi miejscami. To dowodzi, że spontaniczność jest bardziej satysfakcjonująca niż skrupulatnie zaplanowane życie. Drobiazgowo zaplanowane cokolwiek.
Potrzeba dwóch lat, aby nauczyć się mówić; pięćdziesięciu, aby nauczyć się milczeć.
Wszystko jest szachownicą nocy i dni, na której Los gra ludźmi niczym figurami.
Przyszedłeś za późno. Twoje dzieciństwo skończyło się.
Nic nie trwa wiecznie, wszystko kiedyś się kończy. Kończą się filmy, książki i rozmowy. Kończą się uśmiechy i łzy. Ludzie się kończą. Bicie serca się kończy. Związki, miłości, smutki i samotności. Alkohol w butelce i paczka papierosów. I choć jesteśmy tego świadomi, zachowujemy się tak, jakbyśmy byli nieśmiertelni, jak gdyby to przemijanie wcale nas nie dotyczyło. Lubimy myśleć, że to co mamy, mamy na stałe, że nikt nam tego nie odbierze. Aż nagle, pewnego ponurego, deszczowego dnia zostajemy po prostu z niczym. I na tym kończy się nasze przemijanie. Na świadomości.
Życie jest walką, ale nie możesz zmagać się z nim za pomocą siły.(...) Musisz walczyć za pomocą swojego serca.
Lekarze wiedzą dużo o ludzkim ciele, ale często bardzo mało wiedzą o ludzkim sercu.
Życia wystarcza zaledwie na tyle, by musnąć powierzchnię doświadczenia.
Kiedy zasieje się ziarno zwątpienia, prawie zawsze puści pędy.
Nie myśl dzisiaj za dużo. Odpocznij. Nie zamartwiaj się na przyszłość. Nie wygrasz z tym, na co nie masz wpływu. Po co się z koniem kopać? Po co drapać pazurami w ścianę. Spokojnie. Lepiej złapać zdrowy dystans. Lepiej spojrzeć w niebo. Widzisz? Weź głęboki oddech. Uspokój to, co niespokojne. Zamknij to, co przeterminowane. Znajdź to, co szczęśliwe. (Kaja Kowalewska)
Pasmo nieszczęść nie może ciągnąć się bez przerwy.
