Nie uznaję sztucznych ograniczeń - że powinniśmy, nie powinniśmy, wolno, nie wolno. Każdy jest oddzielną jednostką i mamy prawo robić to, co kochamy i w co wierzymy. (Martyna Wojciechowska)
... jesteśmy niewolnikami sztuki latania.
Opinie są jak odbytnice. Każdy ma swoją.
(...) człowiek zakochany jest najpiękniejszą osobą na świecie.
Piękno, które pomaga żyć, pomaga również umierać.
Liczy się tylko książka, która jak nóż wbija się w serce czytelnika.
Musi być ktoś, kogo nie znam, ale kto zawładnął Mną, moim życiem, śmiercią, tą kartką.
Żadne życie nie jest ważniejsze od innego i nic nie jest bezcelowe... nic...
A jeśli jesteśmy częścią większej całości, którą może kiedyś zrozumiemy...
I pewnego dnia gdy zrobimy coś co tylko my możemy zrobić uniesiemy się do góry i połączymy w wiecznym uścisku z tymi, których kochaliśmy najbardziej...
Żyje się jedynie po to, żeby być gotowym na długie leżenie w grobie.
O mnie nie wiedzieli prawie nic, o sobie jeszcze mniej.
Kwiaty kiwały główkami jak gromada bystrych dzieci.
