-Co Cię najbardziej boli, co jest najsmutniejsze? - Rozczarowania. Bo wcale nie to, że ktoś mi pokaże, że mnie nie lubi. Wcale nie to, że ktoś mnie wkurwi. Wcale nie to, że ktoś mnie wyzwie, obrazi, odrzuci. Najbardziej bolą rozczarowania.
To straszne, w wieku prawie szesnastu lat odkryć, że należy się do niewłaściwego gatunku.
Intelekt nie powinien być niewolnikiem namiętności, lecz sługą serca.
Dzieci i zegarki nie można stale nakręcać.Trzeba im dać też czas do chodzenia.
Zakochany mężczyzna przedstawia żałosny widok.
Dzieci często poznają smak samotności właśnie w szpitalu. Potem, kiedy dorastają, zapominają o swoich przyjaciołach i wrogach, urodzinach i wakacjach, ale szpitalne doznania zapamiętują na zawsze.
O mnie nie wiedzieli prawie nic, o sobie jeszcze mniej.
Zdziwił mnie, zawsze się dziwię, spotykając ludzi nielubiących psów.
Niech życie moje zwie się: wieczna zmienność
W wiecznej jedności na duszy cokole.
Życie to sztuka malowania bez możliwości wymazania błędów. Pamiętaj tylko o jednym, nawet najmniejsza zmiana szczegółów, może całkowicie odmienić nasz obraz.
