Bo w pewnym momencie trzeba sobie uświadomić, że niektórzy ludzie pozostają w sercu, ale nie w życiu.
Wniosek: nasza przyszłość to jeszcze ciągle "jeśli", a nie "kiedy".
Idź wyprostowany wśród tych co na kolanach ,
wśród odwróconych plecami i obalonych w proch
Ludzkie oczy z miast gwarnych i lepianek polnychPłyną ku rzęsom jasnej gwiazdy uroczyście;Wiatr, skrzydła rozpostarłszy, po stawach okolnychŚlizga się, z boku na bok chyląc powłóczyście.
Śmierć przychodzi równie szybko jak życie.
Nicka uderzył latający toster.
Życie jest jak teatr, nie liczy się jak długo trwa, ale jak dobrze zostało zagrane.
Gospodarka to nie lokomotywa, gospodarka to mrowisko.
Podoba mi się w agonii to, że jest zawsze prawdziwa.
Postęp nie znosi przykazań.
