Człowiek, który żyje jak zboże, ...

 Z dowcipów o wariatach można by stworzyć wizerunek niejednego normalnego człowieka.

 Niema chyba nic bardziej nieznośnego gdy ludzie, których się nie cierpi, dają tak zwane "dobre rady" i gdy rady te okazują się naprawdę dobrymi.

 Człowiek głupi jest bliskim krewnym zwierzęcia, bo równie jak ono nie ma żadnych wątpliwości.

 Jedna jest armia,
jedno jest polskie wojsko
i jedna jest Polska.

 Nie szkodź sobie samemu, chcąc błyszczeć u ludzi.

 Prawda jest taka, że im mniej
ludzie wiedzą o twoim życiu,
tym lepiej się ono układa.

 Człowiek nie musi się niczego obawiać, jeśli w odpowiedni sposób stawi czoło zagrożeniu.

 Jest wątpliwe, czy na przestrzeni ostatniego tysiąclecia zaszły jakieś istotne zmiany w człowieku, w zamian jednak zdobył on w tym okresie niespotykaną dotąd władzę nad otaczającą go przyrodą. Władza ta nie wynika jednak z rozwoju indywidualnego i biologicznego, lecz społecznego.

 I dopiero gdy wielki ból osobisty zaorał mu i zbronował duszę, na tym gruncie użyźnionym krwią własną i skropionym niewidzialnymi dla świata łzami wyrosła osobliwa roślina: współczucie powszechne, ogarniające wszystko - ludzi, zwierzęta, nawet przedmioty, które nazywają martwymi.

 Każdy człowiek ma jakąś rację, tylko nie każda racja wychodzi na zdrowie.