Człowiek, który żyje jak zboże, ...
Człowiek, który żyje jak zboże, staje się słomą historii.
Człowiek nie jest ani aniołem, ani bydlęciem, nieszczęście w tym, iż kto chce być aniołem, bywa bydlęciem
Największy błąd, jaki możemy popełnić w życiu, to poddanie się lękowi przed popełnieniem błędu.
Ojczyzna to ludzie, których rozumiemy i którzy nas rozumieją.
Chciałam być kochana przez kogoś innego-odparła.-Ale od nikogo nie pragnę litości.
Istoty owe, z pozoru słabe i kruche, że dość upadku z sześćdziesięciu stóp, aby się każda w kałużę czerwoną rozbryzgnęła, przedstawiają, przez wrodzoną chytrość, niebezpieczeństwo gorsze od wszystkich razem wirów i raf
Pierścienia Astrycznego!
Człowiek pozbawiony złych nawyków zawsze może mieć gorsze.
Wszyscy od czasu do czasu bywamy
niemili. Wszyscy robimy rzeczy, które
bardzo chcielibyśmy cofnąć. Te żale
stają się częścią tego, kim jesteśmy, wraz
ze wszystkim innym. Jeśli ktoś próbuje to
zmienić, to tak, jakby chciał gonić chmury.
Kiedy ktoś ustami wypowiada
kłamstwa, często prawdę mówi oczami.
Jedną z najstarszych ludzkich potrzeb jest mieć kogoś, kto zastanawia się, gdzie jesteśmy, kiedy nie wracamy wieczorem do domu.
Qualis pater, talis filiusjaki ojciec, taki syn.