Gdy byłem dzieckiem, mówiłem jak ...

 Czas to nie droga szybkiego ruchu pomiędzy kołyską
a grobem; czas – to miejsce na zaparkowanie pod słońcem.

 Człowiek jednej książki.

 Człowiek, napotkawszy
przeszkodę, której nie może
zniszczyć - zaczyna niszczyć samego siebie.

 Nie jesteśmy w pełni ludźmi; wręcz przeciwnie, jesteśmy nimi tylko w minimalnej części,
powiedzmy w dwóch procentach,
w pozostałych
dziewięćdziesięciu ośmiu
jesteśmy zwierzętami.

 To jak wyglądam, nie zmieni tego kim jestem.

 Największa rzecz na świecie, to umieć należeć do siebie.

 Za dużo myślę przed snem. Zbyt często o rozmowach, które zapewne się nigdy nie odbędą. Zbyt często o zdarzeniach, które pewnie nigdy nie będą miały miejsca. Zbyt często o miejscach, które przywołują wspomnienia.

 Ogólne i abstrakcyjne idee są źródłem największych ludzkich błędów.

 Wolę zachować niesamowite wspomnienia z tych
kilku dni spędzonych razem, niż nie mieć ich w ogóle. Mimo świadomości, że ten czas już się nie powtórzy.

 Jak wielu jest niepoczytalnych autorów.