Gdy byłem dzieckiem, mówiłem jak ...

 Ludzie zbyt szybko wymieniają się słowami, imionami, myślami. A potem znikają.

 I dopiero gdy wielki ból osobisty zaorał mu i zbronował duszę, na tym gruncie użyźnionym krwią własną i skropionym niewidzialnymi dla świata łzami wyrosła osobliwa roślina: współczucie powszechne, ogarniające wszystko - ludzi, zwierzęta, nawet przedmioty, które nazywają martwymi.

 Nigdy nie mów prawdy ludziom, którzy na nią nie zasługują.

 Strach i ból mogą Cię dotknąć tylko wtedy, gdy im na to pozwolisz.

 Wy jesteście naszym listem, pisanym w sercach naszych, listem, który znają i czytają wszyscy ludzie.

 Tak jak but zmienia kształt przez nogę,tak też duchowe pragnieniazmieniają życie człowieka.

 Pierwsi ludzie nie byli ostatnimi małpami.

 Krzyczą tylko ci ludzie, którzy mają zbyt ubogie słownictwo, żeby szeptać.

 Nie czyń drugiemu, co tobie niemiłe.

 Nigdy nie wiadomo, co człowieka spotka.