Kiedy ludzie stają się naprawdę ...

 Powtarzane kłamstwo nigdy nie
stanie się prawdą. To człowiek,
który je powtarza staje się łajzą.

 Człowiek jest nikczemnością zdolną czasami się zawstydzić.

 Język zawsze nas zdradza; mówi prawdę,
kiedy chcemy skłamać i rozpływa się w bezkształcie
wtedy, kiedy najbardziej zależy nam na precyzji.

 Nie sądzę, żebym się do tego nadawała. Do relacji chłopak-dziewczyna, osoba-osoba. Ja po prostu nikomu nie ufam. Nikomu. A im bardziej mi na kimś zależy, tym bardziej narasta we mnie pewność, że ta osoba się mną szybko zmęczy i będzie chciała się wycofać. 

 Dusza ludzka ma dwa tylko stany: jest polem walki lub pobojowiskiem.

 Świat wypadł mi z moich rąk.
Jakoś tak nie jest mi nawet żal.

 Wiedzy nabywa się czytając książki, lecz wiedzę najpotrzebniejszą – znajomość świata – zdobywa się czytając w żywych ludziach i studiując wszystkie ich wydania.

 Łatwiej wybaczamy tym, którzy nas nudzą w niż tym, których my nudzimy.

 Wszystkie książki historyczne, które nie zawierają kłamstw, są krańcowo nudne.

 Człowiek myśli, że kogoś zna, a potem okazuje się, że wcale tak nie jest.