Przyzwyczajenie jest drugą naturą człowieka.

 Bezinteresowność
i odwaga nie tak bardzo się różnią.

 Nie sprawiaj drugim przykrości ani ich nie zanudzaj swoimi praktykami pobożności; idź raczej normalną drogą, trzymając się zwyczaju starszych i miej bardziej na uwadze korzyść innych, aniżeli własne zadowolenie.

 Człowiek - to istota, która się
do wszystkiego przyzwyczaja,
i sądzę, że to najtrafniejsze określenie człowieka.

 Najstraszniejsze jest nienawidzić siebie, wstydzić się siebie, a jednak nie móc od siebie uciec, wciąż do siebie wracać i dlatego siebie przeklinać.

 Jakże uroczą istotą jest człowiek, jeżeli jest człowiekiem.

 Może i faktycznie coś się kończy, by coś innego się mogło zacząć. Tylko, że niektóre zakończenia odbijają się na nas zbyt mocno i nie mamy ochoty iść dalej i otwierać nowego rozdziału.

 Najmniejsza zmiana w jednym człowieku może wywołać wielkie fale w jego przyszłości, a czasem cała przyszłość ludzkości może się odmienić z powodu drobnej decyzji jednej osoby w maluteńkim zakątku świata.

 Najkrótsze słowa - tak i nie,
a wymagają największego namysłu.

 Tylko wtedy, kiedy przyjmiemy
pełną odpowiedzialność za nasze
postępowanie, możemy uwolnić się
od brzemienia błędów i iść naprzód.

 Niebezpieczni są ci, którzy przytakują na wszystko i wszystkim,albo po prostu wolą przemilczeć,po to by przypodobać się innym. Niby to gada, przytakuje , dodaje , uśmiecha, a wszystko z premedytacją .Tych powinniśmy się strzec, nigdy nie wiemy co tak naprawdę myślą , a póżniej zrobią.