Nie ma człowieka tak obłąkanego, ...
Nie ma człowieka tak obłąkanego, by nie znalazł uczniów i naśladowców.
Kto czyta książki, żyje podwójnie.
Nadzieja ma skrzydła, przysiada w duszy
i śpiewa pieśń bez słów, która nigdy nie ustaje, a jej najsłodsze dźwięki słychać nawet podczas wichury.
Kiedyś za bardzo zależało mi na ludziach. Za bardzo się do nich przywiązywałam i za szybko ufałam. Dzisiaj to ja się od nich oddalam i czekam na ich krok. Dzisiaj to ja jestem tą, o którą trzeba walczyć. Zmieniłam się. Zrozumiałam, że nie warto się ścierać dla kogoś, kto nie ściera się dla ciebie.
Zazdroszczę ci. W każdej chwili możesz odejść ode mnie. A ja od siebie nie mogę.
W umieraniu najstraszniejsze wydaje mi się to, że człowiek jest zdany tylko na siebie.
„ Człowiek może stać się na prawdę silny dopiero wtedy , gdy postanowi chronić coś naprawdę ważnego dla siebie .”
Chciałam być kochana przez kogoś innego-odparła.-Ale od nikogo nie pragnę litości.
Podobno kiedy człowiek się z czymś już całkowicie pogodzi i niczego od losu już się nie spodziewa, to wtedy to, o czym marzył, dostaje.
Ludzkość to my, czy nam się to podoba czy nie.
Zrozumiałam, że to, co myślą ludzie wokół, nie ma większego znaczenia.