Dusza ludzka ma dwa tylko ...
Dusza ludzka ma dwa tylko stany: jest polem walki lub pobojowiskiem.
Dzieciom czas płynie o wiele wolniej niż dorosłym.
Najtrudniej jest być tolerancyjnym wobec najbliższych.
Nikt nie ma przywileju na nieomylność. Wyznaczając prawa powinien wiedzieć, że podmiotem ich jest człowiek. O tyle są obiektywne, optymalne i obowiązujące o ile są służebne w stosunku do człowieka.
Jeśli ci na czymś zależy, walcz
o to do ostatniej chwili, ale
pamiętaj o granicach rozsądku,
szanuj siebie i swoje poglądy.
Tak, o pewnych rzeczach nikt się nie dowie, jeśli
o nich nie opowiem. A kiedy całkiem stracę pamięć,
to nawet ja nie będę już o nich wiedziała.
Pozostaną tylko pogłoski, w których zniknie prawda.
Ogromnie wiele słów potrzeba, by nie powiedzieć prawdy.
Czy biały, czy czarny niewolnik, czy pod przemocą niesprawiedliwego prawa, czy pod łańcuchami jęczy, człowiek jest i w niczym się
od nas nie różni.
Piękny jest człowiek, który potrafi dziękować.
Człowiek może wierzyć w rzeczy niemożliwe, lecz nigdy w nieprawdopodobne.
Natura dała nam dwoje oczu, dwoje uszu, ale tylko jeden język, po to abyśmy więcej patrzyli i słuchali, niż mówili.