Wszystko należy poświęcić człowiekowi.Tylko nie ...
Wszystko należy poświęcić człowiekowi.Tylko nie innych ludzi.
    
        
 Daj sługom Twoim głosić słowo Twoje z całą odwagą.
    
    
        
 Dopóki wiara kwitła, szanowano prawa,
Była wolność z porządkiem i z dostatkiem sława.
    
    
        
 Po to mam oczy, by samodzielnie oglądać świat, nie potrzebuję pomocy innych.
    
    
        
 Człowiek poprzez człowieka. 
Człowiek względem człowieka. 
Człowiek stwarzany człowiekiem. 
Człowiek spotęgowany człowiekiem. 
Czy to moje złudzenie, że widzę w tym utajoną nową rzeczywistość?
    
    
        
 Człowiek jest odpowiedzialny nie 
tylko za uczucia, które ma dla innych, 
ale i za te, które w innych budzi.
    
    
        
 Człowiek nie potrafi ani cierpieć, ani być długo szczęśliwym. Nie jest więc zdolny do niczego co się liczy.
    
    
        
  Lepiej by zraniła cię prawda, 
niż pocieszyło kłamstwo.
    
    
        
 Ale nie można wiecznie żyć 
wspomnieniami, które są 
jak wielkie brzemię.
    
    
        
 Nie warto starać się zatrzymywać przy sobie ludzi, przebaczając im każdy błąd, spędzać z nimi czas i każdego dnia obdarzać większym zaufaniem. Oni później i tak dokopią Ci tak mocno, że stracisz wiarę w innych...
    
    
        
 Każdy człowiek jest jak Księżyc. Ma swoją drugą stronę, której nie pokazuje nikomu.