Przyzwoity człowiek nie pisze, nie ...

 Niech nienawidzą, byleby się bali.

 Człowiek nie jest nigdy tak piękny jak wtedy, gdy prosi o przebaczenie lub gdy sam przebacza.

 Człowiek musi przejść przez różne etapy, zanim wypełni swe przeznaczenie.

 Mówisz: ciałem człowieczym trzeba schodzić nisko, najniżej,
bo radosna w locie tym wieczność jest kołyską zrodzoną na krzyżu.

 Wszyscy cenią sobie twoją szczerość, dopóki nie jesteś szczery na ich temat, wtedy jesteś dupkiem.

 Życie człowieka jest historią jego lęków.

 W obliczu niebezpieczeństwa ciało traci swą wartość i zarazem znika jego kult. Człowiek przestaje interesować się sobą. Ważne jest tylko to, czemu służy.

 W życiu najważniejsza jest umiejętność dzielenia ludzi na tych wartościowych, oraz tych, których należy błogosławić prostym "Mam cię w dupie".

 Istota cierpienia jest nie do poznania, chociaż jest nam wszystkim wspólna.

 - No i tak się zdarzyło, że zakochałem się w niej dokładnie wtedy, gdy ona odkochała się we mnie. Niezła ironia losu, co nie?
- To nazywasz ironią losu? Ja dostałem wpierdol na ulicy Sympatycznej.