Przyzwoity człowiek nie pisze, nie ...
Przyzwoity człowiek nie pisze, nie gra na scenie, nie komponuje.
Nieposłuszeństwo jest prawdziwą podstawą wolności, posłuszni muszą być niewolnicy.
Za dużo myślę przed snem. Zbyt często o rozmowach, które zapewne się nigdy nie odbędą. Zbyt często o zdarzeniach, które pewnie nigdy nie będą miały miejsca. Zbyt często o miejscach, które przywołują wspomnienia.
Nie można nakłonić umysłu, by poniechał jakiejś myśli, tak jak nie można zmusić morza, by nie zalewało brzegu. Dla marynarza zwie się to przypływem, dla winowajcy – wyrzutem sumienia. Bóg wzburza duszę jak ocean.
Człowiek na ziemi jest celem dla ukrytych strzelców.
Adoracja jest drogą człowieka do siebie samego.
Są pożegnania, na które nigdy nie będziemy gotowi. Są słowa, które zawsze wywoływać będą morza łez. I są takie osoby na myśl, o których zawsze zasypie nas lawina wspomnień.
Najlepszych ludzi uformowało naprawianie własnych błędów.
Ludzie mogą wątpić w to co mówisz,
ale uwierzą w to co robisz.
Marina powiedziała mi kiedyś, że wspominamy tylko to, co nigdy się nie wydarzyło.
Są dwie przełomowe daty w dziejach człowieka - wygnanie z raju i osadzenie w samochodzie.