
Czyż człowiek nie jest tylko kwiatem uniesionym przez wiatr?
Czyż człowiek nie jest tylko kwiatem uniesionym przez wiatr?
Spośród tych, co oddychają i chodzą po ziemi,nie ma nikogo bardziej godnego pożałowania niż człowiek.
Człowiek plus jego zamiary równa się przypadek.
Czasami, niektórych trzeba sobie odpuścić. Nie dlatego, że Tobie nie zależy tylko dlatego, że to im nie zależy.
Tylko ten, kto ma odwagę mówić to, co myśli, zasługuje na pełne zaufanie. Być może człowiek taki wyrazi się czasem niezręcznie, a nawet niegrzecznie, ale nie będzie mnie oszukiwał.
Z dowcipów o wariatach można by stworzyć wizerunek niejednego normalnego człowieka.
Nie mogę. Zrozum. Jestem mały urzędnik w wielkim biurze świata, a Ty byś chciał, żebym ja latał i wiarą mą przenosił skały.
Z czasem człowiek uczy się mieć po prostu wyje*ane.
Doszedłem do wniosku, że w życiu nie ma żadnych ustalonych zasad. Robisz to, co musisz, żeby przetrwać. Jeśli to oznacza ucieczkę od miłości twojego życia, żeby zachować zdrowie psychiczne, to tak robisz. Jeśli to oznacza złamanie czyjegoś serca, żeby nie złamało się twoje, robisz to. Życie jest skomplikowane - zbyt bardzo, żeby były rzeczy pewne. Wszyscy jesteśmy rozbici. Podnieś osobę, potrząśnij nią i usłyszysz grzechot ich rozbitych kawałków. Kawałków, które rozbili nasi ojcowie, nasze matki, nasi przyjaciele, znajomi albo ukochani.
Szczęście człowieka jest w jego woli.
Człowiek taki już jest. Zastępuje strachem większą część swoich emocji.