Lepiej zabić przeszłość niż człowieka.

 Słowo ludzkie jest jak pęknięty garnek, na którym wybijamy melodie dla tańczących niedźwiedzi,
choć chcielibyśmy poruszyć gwiazdy.

 Wcale się nie pokłócili, ona po prostu po
kilku tygodniach spojrzała trzeźwym okiem
na to mieszkanie, którego się nie da
posprzątać, na tego mężczyznę, którego
się nie da ocalić. I tyle. I spakowała się. I wyszła.

 Samotność jest czasem
drogą, która pozwala osiągnąć
wewnętrzny spokój.

 Człowiek poznaje siebie, dopiero gdy pozna własne granice.

 Gdzieś czytałam, że dojrzewając, człowiek otrzymuje taką twarz, na jaką sobie zasłużył.

 Żadne tzw. problemy ludzkie nie dadzą się rozwiązać. One są tylko po to, aby je przeżyć. A to właśnie jest najtrudniejsze.

 Większy ból niż ukąszenie wężadaje niewdzięczność dziecka.

 Rady starych ludzi dają światło, ale nie ogrzewają - tak jak słońce zimą.

 Plotka umiera, gdy trafi do ucha mądrego człowieka.

 Podobno kiedy człowiek się z czymś już całkowicie pogodzi i niczego od losu już się nie spodziewa, to wtedy to, o czym marzył, dostaje.