
Słowo ludzkie jest jak pęknięty garnek, na którym wybijamy melodie ...
Słowo ludzkie jest jak pęknięty garnek, na którym wybijamy melodie dla tańczących niedźwiedzi,
choć chcielibyśmy poruszyć gwiazdy.
Ludzie zbyt szybko wymieniają się słowami, imionami, myślami. A potem znikają.
Za co człowiek na bliźnich tak często uderza.Jak na dzikie zwierzęta? - Bo ma w sobie zwierza.
Dopóki wiara kwitła, szanowano prawa,
Była wolność z porządkiem i z dostatkiem sława.
Każdy powinien mieć kogoś, z kim mógłby szczerze pomówić, bo choćby człowiek był nie wiadomo jak dzielny, czasami czuje się bardzo samotny.
A moja prawda jak struna drga, radośnie woła lub cicho łka.
Dziecko, które w nas mieszka, ufa,
że istnieją gdzieś mędrcy znający prawdę.
Współczesna młodzież walczy przeciwko wczorajszej frazeologii, w tym celu wynajduje dzisiejsze slogany.
Człowiek rodzi się by żyć, nie po to by przygotowywać się do życia.
Ludzie potykają się nie o góry, lecz o kopce krecie.
Wielkość pracy zawodowej polegać możeprzede wszystkim na tym, że łączy ludzi.