Słowo ludzkie jest jak pęknięty garnek, na którym wybijamy melodie ...
Słowo ludzkie jest jak pęknięty garnek, na którym wybijamy melodie dla tańczących niedźwiedzi,
choć chcielibyśmy poruszyć gwiazdy.
Ludzie umierają i nie są szczęśliwi.
Ludzie mówią wciąż na minutę
tysiąc słów, a kiedy się odwrócisz,
to w plecy wbiją nóż.
Z chwilą, gdy nienawidzimy jakiegoś
człowieka, nienawidzimy w jego obrazie
czegoś, co tkwi w nas samych. Nie oburza
nas bowiem coś, czego w nas samych nie ma.
Ludzie o niezmiennych zasadach są jak samochody jadące po szynach.
Prawdziwe oblicze człowieka zobaczysz, gdy nie jesteś już mu potrzebny w życiu.
Nikt nie ma przywileju na nieomylność. Wyznaczając prawa powinien wiedzieć, że podmiotem ich jest człowiek. O tyle są obiektywne, optymalne i obowiązujące o ile są służebne w stosunku do człowieka.
Jeszcze będzie pięknie, mimo
wszystko. Tylko załóż wygodne buty,
bo masz do przejścia całe życie.
Dokładnie tego potrzeba mi najbardziej: ludzi, którzy niczego ode mnie nie chcą.
Ten poniża, drugiego człowieka, kto chce go sprowadzić do swojego poziomu.
Nie bogactwa czynią człowieka szczęśliwym, ale dobre ich użycie.