Można skonać pod drzwiami ludzi, którzy za ludzi się mają.

 Biedaków nigdy nie stać na
nic, dlatego właśnie są biedakami.

 Ideał dany jest człowiekowi po to, aby wyraźniej widział swą nieudolność.

 Marna i krótka jest wszelka pociecha ludzka.

 Zastanawiam się, ilu osobom nie udaje się być z tymi, których pragną i kończą z innymi tylko z rozsądku.

 Kto się poświęcił dla dobra ludzi, powinien o ich sądzie zapomnieć.

 Wolność fascynuje i napawa lękiem, dlatego zmusza, by nasza postawa wobec niej nie była nieokreślona.

 Ludzie często na to, aby ukoić własne cierpienia, zadają je innym.

 "Gdyby w jakiejś grocie umieścić duży przełącznik z tabliczką: "Przełącznik Końca Świata! NIE DOTYKAĆ!", farba na niej nie zdążyłaby nawet wyschnąć."

 Wiersz jest jak twarz ludzka –
jest jednocześnie przedmiotem,
dającym się zmierzyć, opisać, skatalogować, i apelem.
Apelu można wysłuchać,
albo można go zignorować,
lecz trudno ograniczyć się do mierzenia go metrem. Trudno mierzyć wysokość płomienia przy pomocy szkolnej linijki.

 "Jak coś mnie wk*rwia to mówię, że mnie wk*rwia a nie, że złowrogo szumią wierzby czy duch mój na rozżarzone węgle dupą usiadł."