Żuła gumę z taką samą gracją, z jaką aligator pożera ...

 Czasem zdarza się, że człowiek
Najcnotliwszy – szewcem trąci,
Podczas kiedy duch służalczy
Ambrą pachnie i lawendą.
Są dziewicze czyste dusze,
A czuć od nich szare mydło,
Gdy występek się częstokroć
Różanemi wody myje.

 Nadzieja ma skrzydła, przysiada w duszy
i śpiewa pieśń bez słów, która nigdy nie ustaje, a jej najsłodsze dźwięki słychać nawet podczas wichury.

 Nic tak nie odciąga ludzi od prawdy, jak bezmyślne naśladowanie tego, co robią wszyscy.

 Kto chce się najeść bez ryzyka, często chodzi głodny.

 Ludzie ciągle polują na to, czego się boją.

 Prawda, której nie dano wiary,
może człowieka boleć o wiele
bardziej niż kłamstwo .

 Będąc człowiekiem nie jestem bliższy nieskończoności niż gdybym był mrówką, ale też nie jestem dalszy niż gdybym był ciałem niebieskim.

 Gdy człowiek rozumny zacznie mówić jakieś zdanie, nie domyślamy się, jak je skończy.
Gdy zacznie głupi – wiemy na pewno.

 Rozumne poznanie dobra prowadzi człowieka do zadowolenia i pogody ducha.

 -O czym mówisz?
- O grzechu.
-Co to właściwie jest?
-To, co powoduje krótkie spięcie miłości, odcina prąd życia, spycha poza nawias braci, podminowuje szczęście, zaciemnia spojrzenie, wykrzywia twarz, dławi radość,
gwałci Twoje serce.