Żuła gumę z taką samą gracją, z jaką aligator pożera ...

 Gdy się więc na co skłoni zmysł człowieka,To duszę w takie zapatrzenie wtrąca,Iż nie spostrzega, jak jej czas ucieka.

 Oto jak nas, biednych ludzi,Rzeczywistość ze snu budzi.

 Przemija tylko to, co jest kłamliwe i złudne, nieistotne, co właściwie nigdy nie miało rzeczywistego bytu. Dla prawdy śmierć nie istnieje.

 Polityka, która osłabia siłę moralną, tęgość charakteru, poczucie odrębności, uczciwość obywatelską – taka polityka chociażby największymi zdobyczami pochlubić się mogła, jest w ostatecznym rezultacie dla narodu zgubna.

 Idź swoją drogą, a ludzie niech mówią, co chcą.

 I już wiem, że trzeba nauczyć się odchodzić. Od ludzi. Od tego, co nas niszczy, co nam nie służy. Od miejsc przykrych i niezrównoważonych. Ale należy także dawać szanse w innych miejscach. Otwierać siebie z klucza. Przed kolejnymi sercami. Czasem po to, żeby dostać po mordzie. A czasem po to, by zaznać raju na ziemi.

 Jesteśmy myślami pełnymi uczuć
i uczuciami, które chcemy zrozumieć.

 Ludzie tego samego poziomu łączą się między sobą bardzo łatwo.

 Jedyna rzecz, której można być pewnym na tym świecie, to tabliczka mnożenia.

 Ocal w nas zachwyt, przymnóż zdziwieniai niech człowiek na człowieku polegać może.