Nie można być wielkim człowiekiem tanim kosztem.

 Człowiek nie ma prawa sądzić innego człowieka i nie może brać prawa w swoje ręce.

 Kiedy spichrze są pełne, ludzie przestrzegają obrzędów i ceremonii.

 Nie trać czasu na wyjaśnienia. Ludzie i tak słyszą to, co chcą słyszeć...

 Żądam od ludzi więcej, niż mi mogą dać.

 By wierzyć w siebie, muszę mieć kogoś, kto we mnie wierzy. Czy jestem wyjątkiem?

 Czasami odchodzimy tylko po to,
żeby sprawdzić, czy ktoś za nami pójdzie...
Najgorsze jest rozczarowanie, kiedy
odwracasz się, a za Tobą nikogo nie ma.

 Czas robi swoje. A ty, człowieku?

 We współczesnym świecie jednostka ma coraz mniej do powiedzenia i coraz więcej możliwości wyrażania tego.

 I już wiem, że trzeba nauczyć się odchodzić. Od ludzi. Od tego, co nas niszczy, co nam nie służy. Od miejsc przykrych i niezrównoważonych. Ale należy także dawać szanse w innych miejscach. Otwierać siebie z klucza. Przed kolejnymi sercami. Czasem po to, żeby dostać po mordzie. A czasem po to, by zaznać raju na ziemi.

 To cecha potworów, że
same się tak nie postrzegają. Pewien smok, który grasował w wiosce i pożerał dziewice, gdy usłyszał krzyk: „Potwór!” obejrzał się za siebie .