Świat jest brudny, a im dłużej człowiek się na nim ...

 LUDZKA NATURA
Ludzie zawsze będą gadać.

 A gdy serce twe przytłoczy myśl,
że żyć nie warto, z łez ocieraj cudze oczy, chociaż twoich nie otarto.

 Wiersz jest jak twarz ludzka –
jest jednocześnie przedmiotem,
dającym się zmierzyć, opisać, skatalogować, i apelem.
Apelu można wysłuchać,
albo można go zignorować,
lecz trudno ograniczyć się do mierzenia go metrem. Trudno mierzyć wysokość płomienia przy pomocy szkolnej linijki.

 Człowiekowi najtrudniej znieść, że już nic od niego nie zależy.

 Preferuję znajomości przesycone przyjacielskimi obelgami niż nadmierną słodkością.

 Życie zbyt jest krótkie, by człowiek miał brać na siebie ciężar cudzych błędów. Każdy żyje swym życiem i płaci za to odpowiednią cenę.

 Ludzie tego samego poziomu łączą się między sobą bardzo łatwo.

 Niech szaleństwa ojca będą przestrogą a nie usprawiedliwieniem.

 Człowieka ważnego poznasz
najłatwiej po tym, że nikogo
nie obmawia.

 Człowiek musi przejść przez różne etapy, zanim wypełni swe przeznaczenie.