Człowiek – persona non grata.

 W każdym z nas siedzi więcej niż jeden człowiek.

 Czasami myślimy, że kogoś kochamy
i później na siłę staramy się wejść w tą miłość. Kończymy, bo okazuje się, że to wcale nie było to. Aż w końcu nadchodzi ten moment, w którym dociera do nas, że to właśnie było to, tylko nie do końca oswojone, niezupełnie otwarte, zbyt
mało nam znane. Dajcie sobie czas.

 Byliby doskonali lecz wad im zabrakło.

 Nie szukaj ideałów...one nie istnieją...każdy z nas ma wady i zalety... prawdziwa miłość nie istnieje jeśli próbujesz je ukrywać albo udawać że ich nie widzisz...jeśli kogoś kochasz to kochasz co całego...takiego jakim jest...nie próbuj go na siłę zmieniać... ponieważ drugiej osoby takiej nie znajdziesz...ta osoba będzie wyjątkowa...i będzie tylko Twoja

 Kiedy ktoś na okrągło Cię rani, pomyśl o nim jak o papierze ściernym. Może Cię podrapać i lekko zranić, ale w końcu Ty będziesz obrobiony i wypolerowany, a on stanie się bezużyteczny.

 To duch religijny i moralnytworzy ludzką jedność.

 Czasami ludzie potkną się o prawdę.
Ale prostują się i idą dalej, jakby nic się nie stało.

 Psychologowie twierdzą, że osoba, która potrafi pierwsza przeprosić jest tą odważniejszą. Osoba, która pierwsza wybacza, jest najsilniejszą. A osoba, która zapomina, jest najszczęśliwszą.

 Moja droga, popraw sobie poczucie własnej wartości i nikt nie będzie w stanie cię zranić. […] Musisz pokochać samą siebie, zanim pokocha cię ktoś naprawdę porządny.

 Wiersz jest jak twarz ludzka –
jest jednocześnie przedmiotem,
dającym się zmierzyć, opisać, skatalogować, i apelem.
Apelu można wysłuchać,
albo można go zignorować,
lecz trudno ograniczyć się do mierzenia go metrem. Trudno mierzyć wysokość płomienia przy pomocy szkolnej linijki.