Człowiek z człowiekiem prowadzi od wieków jeden monolog.

 Nie osądzaj nikogo, dopóki nie staniesz przy jego kowadle i nie popracujesz jego młotem.

 Człowiek, który żyje jak zboże, staje się słomą historii.

 Ludzkie umiłowanie fantazji bywa dziś zaspokajane zazwyczajprzez statystyków i buchalterów.

 Definiują Cię dwie rzeczy: Twoja cierpliwość, gdy nie masz nic i Twoja postawa gdy masz wszystko.

 Ludzie mają tę wadę, że wszyscy
chcą budować, a nikt nie chce zająć się utrzymaniem porządku i remontem.

 Pamiętajcie - rycerz ginie, ale nie umiera.

 Nawet najmniejsza osoba zmienić może bieg dziejów.

 Nie dbam o to, co ludzie myślą, albo mówią o mnie, wiem kim jestem.

 Jeśli nie mogę
dosięgnąć Nieba, podniosę Piekło.

 Ludzie myślą, że wyrażają swoje myśli. Nie wiedzą, jak mało siebie mają w sobie.