
Dobry malarz musi namalować dwie rzeczy: człowieka oraz istotę jego ...
Dobry malarz musi namalować dwie rzeczy: człowieka oraz istotę jego duszy.
Wielkie cierpienia zmniejszają wrażliwość na mniejsze, a za to mniejsze dokuczają dotkliwie, gdy nie ma wielkich.
Dwojako chybiamy w naszych stosunkach z ludźmi: gdy ich krzywdzimy i gdy im nie pomagamy, choć pomóc możemy.
Nie widzą Ciebie moje oczy,Nie słyszą Ciebie moje uszy;A jesteś światłem w mej pomroczy.A jesteś śpiewem w mojej duszy.
Gdy się więc na co skłoni zmysł człowieka,To duszę w takie zapatrzenie wtrąca,Iż nie spostrzega, jak jej czas ucieka.
Każdy jest jak książka, tylko ludzie mają róże okładki.
Nasze pokolenie będzie musiało okazać skruchę nie tylko za pełne nienawiści słowa i czyny ludzi złych, ale przede wszystkim za przerażające milczenie ludzi dobrych.
Człowiek taki już jest. Zastępuje strachem większą część swoich emocji.
Lepiej być dziwnym dla innych niż obcym dla siebie.
Niekiedy człowiek pokazuje więcej geniuszu w swym błędzie,niż przy odkrywaniu prawdy.
Mam coraz mniej ochoty na widywanie się z ludźmi, czasami nie widuję nikogo tygodniami i wcale mi tego nie brakuje. Dużo czytam, mało mówię, to wszystko.