Fundamentalnym faktem ludzkiej egzystencji jest człowiek z człowiekiem.

 Stanę się zgorzkniały i stracę zaufanie do ludzi, bo zawiódł mnie jeden człowiek. Będę ział nienawiścią do tych, co odnaleźli swoje skarby,
bo ja sam nie dotarłem do mojego. I zawsze
będę dbał tylko o tę odrobinę, którą posiadam,
bo jestem za maluczki by mieć cały świat.

 Kiedy się wiele w życiu wycierpiało, każde dodatkowe cierpienie jest jednocześnie czymś nie do zniesienia, i błahostką.

 Lepiej być nieszczęśliwą samotnie, niż nieszczęśliwą z kimś innym.

 Pociechy udziela niebo. Od ludzi oczekuje się pomocy.

 Ludzie, których los zda się szczególnie prześladować, mogą być najlepsi nawet i najporządniejsi, ale są widać krnąbrni i zakamieniali wobec własnej duszy.

 Obrażają mnie tylko kłamstwa, nigdy szczere rady.

 Tajemną nadzieją robotów było to,że staną się ludźmi,a to ludzie stają się robotami.

 Nigdy nie będzie postępowym coś, co nie wyrasta z ludzkiej wolności i moralnego współdziałania.

 Możemy człowieka ocenić po tym, jak traktuje zwierzęta.

 Jakie jest przeznaczenie człowieka? Być nim.