Zwykle ludzie umierają wtedy, kiedy się tego najmniej spodziewają.

 Kobra. Oto zwierzę najbardziej podobne do człowieka. Pełza i zrzuca skórę, kiedy ma ochotę. Kradnie i pożera młode innych gatunków w ich własnych gniazdach, ale nie potrafi stanąć do uczciwej walki. Wykorzystywać każdą sposobność, żeby śmiertelnie ukąsić, oto jego specjalność. Jednak starcza mu tylko na jedno ukąszenie i potrzebuje wielu godzin, by odzyskać pełnię sił, ale ten, kto został przez niego naznaczony, skazany jest na nieuniknioną i powolną śmierć. Gdy trucizna zaczyna krążyć w żyłach, serce ofiary bije coraz wolniej, by wreszcie się zatrzymać. Na dodatek ta mała bestia, przy całym swym okrucieństwie, gustuje w poezji, podobnie jak człowiek. Jednak w przeciwieństwie do niego nigdy nie ukąsi swego pobratymca. To błąd, nie sądzisz? Może dlatego istoty te skończyły, jak skończyły: jako jarmarczna atrakcja dla gapiów, cyrkowa zabawka w rękach fakirów. Jeszcze wiele im brakuje, by dorównać królowi stworzenia.

 To człowiek chory, tak, jak i ty. On nie pogardzam tylko nikomu nie wierzy.

 Serce dodaje kolorów wszystkiemu, co człowiek widzi, słyszy i wie.

 Człowiek nigdy nie pozbędzie się tego, o czym milczy.

 Taki jest świat: każdemu się wydaje, że jest lepszy od sąsiada.

 Ludzkość składa się z poszczególnych jednostek.

 Jakie jest przeznaczenie człowieka? Być nim.

 Człowiek może znacznie więcej, niż mu się wydaje.
I jeszcze więcej niż mu się na co dzień chce.

 Łatwo jest mówić, kiedy ma się coś do powiedzenia, lecz trudno mieć coś do powiedzenia, kiedy trzeba mówić.

 Tylko niektórzy ludzie umieją znieść dobrobyt.Innych ludzi, oczywiście.