Żaden człowiek nigdy się nie dowie, kim jest.

 Trzeba w życiu odnajdywać się wedle własnej receptury, intuicji, bo korzystając ze zbyt wielu porad, dorobimy się jedynie depresji.

 Jest rzeczą niemożliwą, aby człowiek, który patrzy w słońce, nie miał oświetlonej twarzy.

 Człowiek uczy się przez cale życie, z wyjątkiem lat szkolnych.

 Piękno - to złudzenie i pułapka na drodze człowieka, jedno z nie dających się objaśnić przekleństw jego istnienia.

 Cisza przyjacielu, rozdziela bardziej niż przestrzeń. (...) Cisza przyjacielu nie przynosi słów, cisza zabija nawet myśli.

 Wiedzieć, co człowiek zrobił, a wiedzieć, kim jest, to dwie różne sprawy.

 W chwilach, gdy człowiek potrzebuje obecności drugiej osoby zazwyczaj pozostaje sam.

 Liczni ludzie nie dożywają osiemdziesiątki tylko dlatego, że zbyt długo chcieli być czterdziestolatkami.

 Człowiek jest tylko trzciną, najwątlejszą w przyrodzie, ale trzciną myślącą.

 Błogosławieni, którzy potrafią

śmiać się z własnej głupoty,

albowiem będą mieć ubaw do końca.