
To człowiek chory, tak, jak i ty. On nie pogardzam ...
To człowiek chory, tak, jak i ty. On nie pogardzam tylko nikomu nie wierzy.
Jak cudownie byłoby móc,
przyprowadzić z powrotem
z nieba kochaną przez nas
osobę, aby spędzić z nią tylko
ten jeden, jedyny, ostatni
dzień na ziemi...
Prawda jest straszna, ale niewiedza jeszcze gorsza.
Ci ludzie umieją się tylko bić!
W życiu najczęstsze są dwie sytuacje: albo coś spieprzyłeś, albo ktoś kazał ci spieprzać.
Tak łatwo zapominamy, że wszystko może się zatrzymać w jednej chwili.
W człowieku jest taka tajemnicza strefa ziemi niczyjej, na której istnieje ludzka wolność wyboru, która nie poddaje się ani determinizmowi biologicznemu, ani determinizmowi kulturowemu. Determinizm kiepsko pasuje do opisywania ludzkiego świata.Tu leży moim zdaniem istota człowieczeństwa. Mogę słuchać obowiązującego w przyrodzie dyktatu zasady darwinowskiej, ale nie muszę. Bo w mojej ludzkiej mocy jest zadrwić sobie z tego dyktatu i obrać drogę terrorysty, świętego albo wolontariusza.
Twierdzę, że bogactwo nie jest dobrem; gdyby nim było. czyniłoby ludzi dobrymi.
Jeden człowiek jest nikim. Dwoje ludzi to już nacja.
Ludzie w ogóle nie myślą. Oni tylko myślą, że myślą.
Jest nam dobrze. Chyba dobrze. Chyba nam.