Czasami ludzie potkną się o prawdę. Ale prostują się i ...

 Człowiek jest liną rozpiętą między zwierzęciem a nadczłowiekiem. Liną nad przepaścią.

 Czasami w ułamku sekundy człowiek uświadamia sobie, że całe jego życie zależało od jednej decyzji. Gdyby nie zgubiony list albo rozmowa telefoniczna, do której nie doszło, sprawy potoczyłyby się zupełnie inaczej.

 Odważny uznaje siłę innych.

 Prawdy nie da się powiedzieć tak,
aby ją zrozumiano, ale w nią nie uwierzono.

 O wolności, jakież zbrodnie popełnia się w twoim imieniu!

 Nie można nakłonić umysłu, by poniechał jakiejś myśli, tak jak nie można zmusić morza, by nie zalewało brzegu. Dla marynarza zwie się to przypływem, dla winowajcy – wyrzutem sumienia. Bóg wzburza duszę jak ocean.

 Człowiek jest istotą napędzaną popędami, ale pociągają go wartości.

 Człowiek może przywyknąć do wszystkiego, nawet do zabijania.

 Człowiek tam wychodzi na jaw, gdzie nikną jego własne korzyści.

 Zaufanie do drugiego człowieka to
skomplikowana sprawa. Zaufanie to
nie tylko poczucie, że możesz komuś
wszystko powiedzieć. Zaufanie to
także przekonanie, że ta druga
osoba nie zrobi Ci krzywdy.