Można dochodzić prawdy dla samej satysfakcji jej wykrycia.

 Nie osądzaj nikogo, dopóki nie staniesz przy jego kowadle i nie popracujesz jego młotem.

 Ludzie popełniają błędy. Dokonują niewłaściwych wyborów. Lecz zawsze mogą się zmienić.

 Życie nie jest życiem, jeśli się przez nie tylko prześlizgniesz. Wiem, że jego istota polega na tym, by znaleźć rzeczy, które mają znaczenie, i trzymać się ich, walczyć o nie i nie odpuścić.

 Rozdwojenie człowieka to koniec człowieka.

 Pomocną rękę należy podać tym, którzy mądrze walczą, a nie mogą dać sobie rady.

 Solidarność, miłość, godność - dopiero w imię tych rzeczy postępując - postępujemy jak ludzie.

 Nie przyjemność, nie chwała,
nie władza – wolność, wyłącznie wolność.

 Nie lubię opowiadać o sobie. Niech mówi o mnie to, co robię.

 Człowiekowi często zdaje się, że się już skończył, że się w nim nic więcej nie pomieści. Ale pomieszczą się w nim jeszcze zawsze nowe cierpienia,
nowe radości, nowe grzechy.

 Pomiędzy paradoksem a prawdą zachodzi ta różnica, że pierwszy rozjaśnia przedmiot silnym światłem
z jednej strony, a druga słabym światłem z wielu.